Gepubliceerd op 15 juni 2012
Een album maken? Ze kunnen het nog, deze veteranen van de popmuziek. De beste nieuwe liedjes van vijf artiesten op leeftijd.
Een ode aan Amy Winehouse door Patti Smith, de Godmother van de punk en new-wave.
“This is the girl who was having a
ball, just a dark smear masking the eyes, smeared it away, blurring in size”. Het is een hoogtepunt op het prachtige
nieuwe album Banga. Daarop laat Smith (65) laat zich van haar meest
toegankelijke kant zien. Het zonnetje in huis zal ze nooit worden, maar haar
poëtische teksten over dood, verderf en vernietiging werden niet eerder zo
wonderschoon verpakt.
Tom Jones –
Bad As Me
Luister op YouTube
Luister op YouTube
65? 66? 67?
Sir Tom Jones heeft maling aan de pensioenleeftijd. Tijdens het Jubilee Concert
voor Queen Elisabeth liet hij weer eens horen dat zijn stem nog altijd in
brulboeivorm verkeert. De Welshman heeft zijn campy imago afgeschud en maakt
sinds zijn vorige cd Serieuze Muziek. En dat gaat hem goed af. Op het nieuwe
album Spirit In The Room covert Jones (72) minder bekende liedjes van oa Paul
Simon, Leonard Cohen en Paul McCartney, met een sobere muzikale begeleiding.
Die formule werkt het best wanneer hij zingt alsof zijn leven er vanaf hangt.
Luister maar eens naar het Tom Waits-nummer Bad As Me.
Een kinderliedje over een mijnwerker, die rouwt om zijn overleden dochter,
krijgt hier de vaste Crazy Horse treatment: overstuurd gitaargeweld dat de
onvaste, nasale zang van Neil Young bijna wegblaast. Het onheilspellende
resultaat is te horen op het nieuwe album Americana, de eerste volwaardige
Crazy Horse-plaat in 16 jaar. En dat is een hele opluchting, na een aantal nogal
wisselvallige soloalbums van Young (66). Nieuwe nummers staan er niet op, wel
bewerkingen van folk- en kinderliedjes als This Land Is Your Land en Oh
Susannah. Die passen Crazy Horse als een oude jas, toch knaagt er iets: het
verlangen naar een echt nieuw meesterwerk van deze band, zoals Rust Never Sleeps uit 1979.
Je moet als bejaarde countryzanger lef hebben om een cover op te nemen
van The Scientist: een van de meest geliefde nummers van Coldplay. Het is de
laatste track op een nieuw album met liedjes van door Willie Nelson bewonderde
artiesten. De aanpak van veteraan Nelson (79) doet in de eerste maten denken
aan de American Recordings van Johnny Cash: een doorleefde stem en een akoestische
gitaar. Dan valt een steelgitaar in en krijgt The Scientist een countrytintje.
Met drums, bas en een stemmig koortje eindigt het als een popsong, die dichter
bij het origineel blijft dan je zou verwachten. Smaakvol gedaan, zoals het hele
album “Heroes”. Maar of Coldplayfans het zullen pruimen?
Joe’s nieuwe album Analog Man is zijn eerste soloplaat in 20 jaar. De goofy gitarist en de man die
The Eagles ballen gaf (hij is bandlid sinds “Hotel California”) levert een
degelijke rockplaat af, die helaas ook een tikje braaf is. Walsh (64) zingt over
zijn fijne gezinsleven (Family) en hoe het is om van de drank af te zijn (One
Day At A Time, Lucky That Way). Op Analog
Man gaat hij tekeer tegen het digitale tijdperk: “When
something goes wrong I don't have a clue, some 10-year-old smart ass has to
show me what to do”. Het
is het leukste nummer van het album. Een nieuwe Rocky Mountain Way of Life’s
Been Good staat er niet op. Jammer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten