Gepubliceerd op 22 juni 2012
Ondanks sterfgevallen, langdurige depressies, drugs- en drankgebruik,
geruzie en ander ongemak hebben ze het gehaald: The Beach Boys bestaan
50 jaar. Ze hebben een nieuw album uit en zijn zelfs weer op tournee,
inclusief muzikaal genie slash nutcase Brian Wilson, die op 20 juni ook
nog eens zijn 70-ste verjaardag vierde. Mooie aanleiding voor een
lijstje met de mooiste Beach Boys-nummers.
The Mad Genius: Brian Wilson |
Triomfantelijk hoorngeschal aan het begin van God Only Knows,
voor veel mensen het favoriete Beach Boys-nummer. Voor het eerst werd God in de
titel van een popliedje gebruikt, een waagstuk in 1966. Want dit was geen
gospel, maar een hartstochtelijke liefdesverklaring: “God only knows what I’d
be without you”. Het nummer staat op Pet Sounds, een meesterwerk waarmee Brian
Wilson afscheid nam van de vrolijke surfliedjes. Het album vol geluidseffecten,
dierengeluiden, exotische instrumenten en vooral briljante composities,
inspireerde The Beatles tot het maken van Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band.
Het Californische strandgevoel van de jaren ’60, samengebald
in een feelgood pop-opera op miniatuurformaat. Good Vibrations was bedoeld voor
het album Pet Sounds, maar werd uiteindelijk als zelfstandige single
uitgebracht. Brian Wilson trekt de hele studio-trukendoos open: close harmony-partijen,
een theremin (whoehoeeehoeee!), rinkelende percussie, een nerveus stuiterende
cello, een Hammond-orgel: alles op elkaar gemetseld tot een indrukwekkende wall
of sound. Wilson wilde deze aanpak vervolmaken op zijn volgende project, het
legendarische album Smile.
Surf’s Up moest het prijsnummer worden van Smile, de plaat
waarmee Brian Wilson de Beatles in 1967 wilde overklassen. Toen kwam de
concurrentie uit Liverpool met het baanbrekende Sgt. Pepper’s op de proppen.
Wilson kreeg een mental breakdown, het Smile-project werd afgebroken (pas in
2004 kwam een nieuw opgenomen versie uit). Surf’s Up dook weer op in 1972 , op het
album met dezelfde titel. Het eerste deel van de track werd opnieuw ingezongen
door Brians broer Carl, en staat eigenlijk op zichzelf. Met de woorden “Are you
sleeping, Brother John?” lijkt het nummer afgelopen. Dan, na een korte stilte,
horen we de stem van Brian en een piano, zoals hij die opnam in december 1966,
en gaat Surf’s Up vrijwel a capella verder. Het eindresultaat is van een
ongekende schoonheid.
In 1972 was Brian Wilson een mentaal wrak, The Beach Boys
bleven platen maken. Sail On, Sailor komt van het in Baambrugge opgenomen
Holland. Brian had er weinig mee van doen. Toch redt hij het wisselvallige
album met dit prachtige liedje, dat hij nog ergens op de plank had liggen. Al
in de eerste maten waan je je op de voorplecht van een zeilboot: “I wrest the
waters, fight Neptune's waters, Sail through the sorrows of life's marauders”. Met
zang van tijdelijk bandlid Blondie Chaplin.
Vooruit, ook een
liedje van That’s Why God Made The Radio: het reunie-album van The Beach Boys, waar
alle nog levende bandleden aan meedoen. Bij het eerste nummer Think About The
Days lopen de rillingen over je rug. Hemelse close harmony, alsof het 1966 is.
Na het uitstekende titelnummer is het even middelmatigheid troef, maar de
laatste drie tracks zijn een godsgeschenk voor de fan. From Here To Back
Again, Pacific Coast Highway en Summer’s Gone vormen samen een suite, en hadden
zo op Pet Sounds of Surf’s Up gekund. Vintage Brian Wilson.
The Beach Boys anno 2012 |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten