woensdag 4 september 2013

Lowlands liedjes 2013

Vorig jaar beleefde Lowlands de warmste editie uit de geschiedenis, met temperaturen dik boven de 30 graden. Bezoekers lagen op apegapen, verkoelende drankjes verdampten nog vóór je ze aan de mond had gezet. Zo’n hittegolf maken we komend weekend niet mee, toch zal het er weer heet aan toe gaan tijdens de talloze optredens in tenten en tentjes. Van Alabama Shakes tot Herman In Een Bakje Geitenkwark. Kortom: voor elk wat wils. Dit zijn onze aanraders:

1 A Ton Of Love – Editors

Op het nieuwe album The Weight Of Your Love heeft Editors het doom and gloom-sausje à la Joy Division ingeruild voor een kamerbreed stadiongeluid waar U2 zich niet voor zou hoeven te schamen. Veel nieuwe liedjes, zoals de single A Ton Of Love, hebben een hoog meebrulgehalte. Altijd fijn voor een popfestival. Dat wordt zaterdag ongetwijfeld peentjes zweten in de Alpha-tent. 



2 Latch – Disclosure

Het is 2010: de Britse broertjes Lawrence willen wel wat aanklooien met electronische, dansbare muziek. Pa regelt een oefenruimte en moedigt de jongens aan om vooral vol te houden. Na een paar singles en veelbelovende optredens in clubs verschijnt afgelopen voorjaar het debuutalbum Settle, waarmee de Britse dansscène op z’n kop wordt gezet. Disclosure koppelt inventieve deephouse aan frisse, poppy liedjes en dat was blijkbaar nog niet eerder vertoond. Vrijdag in de Bravo-tent.  



3 Another Love – Tom Odell

Tom Odell bestormt met zijn piano de hemel op het debuutalbum Long Way Down. Soms doet hij denken aan Mike Scott van The Waterboys (I Know), dan weer aan een gepijnigde Jeff Buckley (Sense). En door het gehamer op die piano ligt ook een vergelijking met Coldplay op de loer. Hoe dan ook: gloedvol en gepassioneerd zijn z’n liedjes altijd. De single Another Love was hier een flinke hit. Reken daarom op flinke drukte, vrijdag in de Alpha-tent. 



4 Jubilee Street – Nick Cave And The Bad Seeds

Het is toch wat: die ouwe Nick Cave op zo’n hip festival als Lowlands. Maar laat ome Nick maar schuiven. Zijn albums zijn al jaren van een zeer hoge kwaliteit, de grote schare fans is hondstrouw. De bozige punk- en bluessongs van weleer hebben steeds meer plaatsgemaakt voor melancholische murderballads: liedjes over dood, verderf, schoonheid en ongure types. Daarbij wordt het Grote Gebaar niet geschuwd. Maar wees gewaarschuwd: live worden nog veel ruige stampers gespeeld. Zondag in de Alpha-tent.  



5 Don’t Forget Who You Are – Miles Kane

Bekijk het clipje eens van Don’t Forget Who You Are. Hoeveel referenties aan legendarische Britse bands kan een mens aan? De driekwart jasjes van The Jam, de bloempotkapsels van The Beatles en talloze verwijzingen naar The Kinks, Suede, Oasis en what not. En dat is niet voor niets: de muziek van Miles Kane is stevig verankerd in de Britse rock- en poptraditie. Gewoon lekker ouderwets-brutale en opwindende liedjes spelen, dat mag óók op Lowlands. Zaterdag in de Bravo-tent. 



Geen opmerkingen:

Een reactie posten