De Olympische Spelen en popmuziek: geen gelukkige combinatie. Liedjes die speciaal voor het sportfestijn worden geschreven zijn vaak muzikale draken, verzuipen in bombast en/of worden uitgevoerd door artiesten die de uiterste houdbaarheidsdatum hebben overschreden (Celine Dion, Gloria Estefan). De Olympische boodschap wordt door je strot geduwd (sport verbroedert!) en met een beetje pech draaft ook nog een kinderkoor op. Brrr!!! Gelukkig zijn er ook uitzonderingen. Deze Olympische liedjes moet je gehoord hebben.
1 Freddie Mercury – Barcelona - Single Version - 2011 Remaster
Deze ode aan de Olympische stad van 1992 is een geniale combinatie van pop en opera. Freddie Mercury werd vijf jaar eerder door de Spaanse sopraan Montserrat Caballé gevraagd om een lied voor de Spelen op te nemen. De Queen-voorman, een groot fan van de zangeres, hapte toe. Barcelona was een kolfje naar zijn hand. Het werd een theatraal, briljant uitgevoerd en uiteraard volkomen over-the-top muziekstuk. Laat dat maar aan Freddie over. Helaas maakte hij de Olympische Spelen van 1992 niet meer mee. Mercury stierf aan aids op 24 november 1991.
2 Vangelis – Chariots Of Fire
Het was een groot cliché in de jaren ’80: beelden van sporters in slow-motion, gemonteerd op de muziek van Chariots Of Fire. Menig tv-maker heeft zich er aan bezondigd. Het kwam allemaal door het succes van de gelijknamige film, over Britse atleten die zich voorbereiden op de Olympische Spelen van 1924. De openingsscène is een klassieker: hardlopers in witte sportkleding, rennend over het strand van West Sands. In slow-motion, begeleid door deze muziek van de Griekse synthesizerwizzard Vangelis. Chariots Of Fire won vier Oscars, ondermeer voor beste originele muziek.
3 Spearhead – Dream Team
Kritisch statement van hiphop-band Spearhead over de Spelen van 1992. Terwijl de Amerikaanse basketballploeg (The Dream Team) met Michael Jordan en Magic Johnson daar goud behaalt, zijn in Los Angeles de Rodney King-rellen aan de gang. “Brotha's on the street and everyone is scared a ya, so how could ten africans represent America?” Spearhead-frontman Michael Franti formeert daarom zijn eigen Dream Team van zwarte politieke helden. “Malcolm X is the coach, he's drawin' up the strategy, he's choppin up america's anatomy”. Eat that, Erica Terpstra!
4 Muse – Survival
Er is iets raars aan de hand met het officiële lied van de Spelen in Londen. Ook hier bombast, opera-koortjes en een naar een climax werkende melodie (zie: Barcelona). Maar dat je er nu zin van krijgt om Anky van Grunsven een gouden plak te zien winnen, eh…nee. Daarvoor zingt Matthew Bellamy te depri en gieren de elektrische gitaren te hard. En wat is dat voor merkwaardige tekst? “Yes I am prepared to stay alive, I won’t forgive, the vengeance is mine”. Het lijkt de soundtrack van een Mad Max-film wel! Toch getuigt het van lef om af te wijken van de eeuwige veilig keuze: mainstream artiest met suikerzoet lied. De keuze voor Muse is een compliment waard. En uiteindelijk is Survival gewoon een goed rocknummer.
5 Mark Ronson & Katy B – Anywhere in the World - Radio Edit
Dit nummer uit een Olympische reclamecampagne voor cola heeft een leuke gimmick: er zijn echte sportgeluiden voor gebruikt. Wie goed luistert hoort ondermeer het geklik van een tafeltennisbal, een handboog, een hordeloper en de hartslag van Russische hardloopster Kseniya Vdovina. Het nummer is geproduceerd door Mark Ronson, de man achter het succes van Amy Winehouse. Helemaal origineel is het idee van de sportgeluiden niet. Enrique Iglesias gebruikte voor zijn hit DoYou Know ook al het geluid van een pingpongballetje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten