vrijdag 10 augustus 2012

Beste Nieuwkomers

Het muzikale jaar is al ruim over de helft. De platenbazen liggen op het strand. Straks, in september, worden we weer overspoeld met nieuwe albums. Tijd voor een tussenstand. Wie zijn de tot nu toe leukste nieuwkomers van 2012?

Alabama Shakes – Hold On

Ineens was daar die band uit Athens, Alabama met een album vol zompige Southern-soul en bluesrock. Zangeres Brittany Howard klinkt als het nichtje van Jack White (White Stripes), de muziek zit in het hoekje van The Black Keys met een toefje Led Zeppelin. Maar Alabama Shakes zijn vooral zichzelf, op hun ongepolijste en broeierige debuut Boys & Girls en de succesvolle single Hold On. Een tournee bracht ze dit voorjaar naar ons land, live maakte de band de vooruitgesnelde reputatie ruimschoots waar. Een aanwinst.


Michael Kiwanuka – Home Again

Intiem, sfeervol, ingetogen, soms zelfs schuchter. Op Home Again, het debuutalbum van de Oegandees-Britse Michael Kiwanuka, ga je niet uit je plaat. Het is Muziek Om Naar Te Luisteren, liefst laat op de avond of op een brakke zondagmorgen. Kiwanuka wordt vergeleken met seventies-troubadour Nick Drake en soulzanger/gitarist Bill Withers. De BBC riep hem in januari uit tot meest veelbelovende artiest van 2012. Op het North Sea Jazz Festival gaf hij een indrukwekkend optreden, de volgende dag stond Home Again op 1 in de albumlijst. Een groot nieuw talent.


Of Monsters And Men – Little Talks

Met het vrolijke en wonderlijke Little Talks (zeilbootgeluiden!) scoort deze indie-band uit IJsland een onverwachte internationale hit. Of Monster And Men heeft de juiste je-ne-sais-quoi-factor die de muziek toegankelijk maar toch ongrijpbaar maakt. Luister maar eens naar de intrigerende tekst: “Though the truth may vary, this ship will carry our bodies safe to shore”. Fijn ook dat we bij IJsland nu niet meer meteen aan Björk hoeven te denken. De vrolijke toeters uit dit liedje zijn dagelijks als tune te horen in het Radio 1-programma Sport Zomer.


Ren Harvieu – Tonight

Het is een ongelofelijk verhaal: Britse zangeres neemt droomdebuut op, en breekt vlak daarna haar rug. Ze lijkt voor altijd verlamd, maar herstelt volledig na een lange revalidatie en veel doorzettingsvermogen. Waarna ze alsnog triomfen viert met haar debuutalbum. Het overkwam Ren Harvieu. Haar prachtige cd Through The Night, vol rijk georkestreerde liedjes met sixties-feel, klinkt nóg mooier als je de dramatische geschiedenis ervan kent.


Carly Rae Jepsen – Call Me Maybe

Sinds Hit Me Baby One More Time leek het over en uit met onschuldige tienerhits. Zangeresjes riepen voortaan “Fuck you!” (Lilly Allen) en hadden het over SM (Rihanna) of tongen met andere meisjes (Katy Perry). Maar kijk: het is 2012 en de Canadese Carly Rae Jepsen verovert de wereld met een liedje waar zelfs je oma zich niet aan stoort. Carly Rae ziet een leuke jongen en is op slag verliefd: “Hey, I just met you, and this is crazy. But here’s my number, so call me maybe”. Nog een paar van dit soort krakers, en ze wordt net zo groot als Britney Spears ooit was.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten