De publiciteitsmachine draait al weken op volle toeren dus je kunt er niet omheen: dit weekend wordt dan eindelijk het Rijksmuseum heropend. De verbouwing duurde 10 jaar, een jaar langer dan de oorspronkelijke bouw. De werkzaamheden liepen grote vertraging op door een krankzinnige ruzie over een fietstunnel. De museumdirectie verloor de strijd, en zo kun je straks onder de Nachtwacht doorfietsen. Deze week in de Top 5: liedjes over beroemde schilders.
1 René and Georgette Magritte with Their Dog after the War – Paul Simon
Een zwart-wit foto van de surrealistische schilder René Margritte (die van “Ceci n'est pas une pipe”) met zijn vrouw en hond inspireerde Paul Simon (die van Graceland) tot het schrijven deze ballad. Hij fantaseert over een verblijf van het echtpaar in New York, waar ze in een hotelkamer stiekem dansen op doo wop-muziek. “They danced by the light of the moon, to The Penguins, The Moonglows, The Orioles and the Five Satins. The deep forbidden music they'd been longing for”.
2 Vincent – Don McLean
Mierzoete maar doeltreffende ballad over Vincent van Gogh. De openingsregel “Starry, starry night, paint your palette blue and gray” verwijst naar Sterrennacht, het meesterwerk van de schilder te zien is in het Museum Of Modern Art in New York. McLean slaagt er aardig in om het kleurgebruik van Vincent te beschrijven: “Flaming flowers that brightly blaze. Swirling clouds in violet haze, reflect in Vincent's eyes of china blue”.
3 Interiors (Song for Willem de Kooning) – Manic Street Preachers
De Rotterdammer Willem de Kooning verhuist in 1926 naar New York, waar hij de kunstwereld verbaast met zijn abstracte schilderijen. Hij raakt aan de drank, lijdt aan depressies en laat een spoor van gebroken harten na. Sinds zijn dood in 1997 brengt zijn werk recordbedragen op. Zo wordt zijn schilderij Women III in 2007 geveild voor 137,5 miljoen(!) dollar. Het liedje Interiors is een eerbetoon aan De Kooning, die nog schilderde al dement was: “Who sees the interiors like young Willem once did, now you seem to forget it so much ”.
4 Hello It’s Me – Lou Reed en John Cale
In 1990 namen Lou Reed en John Cale het album Songs For Drella op, hun eerbetoon aan Andy Warhol. Het was Warhol die zich in 1965 over hun bandje The Velvet Underground ontfermde. Hij regelde optredens, ontwierp de beroemde bananenhoes voor het debuutalbum en zijn kleurrijke vriendenkring inspireerde Reed tot liedjes als Walk On The Wild Side. In Hello It’s Me richt Reed zich rechtstreeks tot zijn dode mentor: “Andy it's me, haven't seen you in a while. I wished I talked to you more when you were alive”.
5 When I Dream Of Michelangelo – Counting Crows
Rare jongens, die Counting Crows. Want wie droomt er nou over een Italiaanse kunstenaar uit de renaissance? “And I dream of Michelangelo when I'm lying in my bed. I see God upon the ceiling, I see angels overhead. And he seems so close as he reaches out his hand”. Dat moet wel gaan over het plafond van de Sixtijnse Kapel, waar Jorge Mario Bergoglio (beter bekend als Franciscus) onlangs tot paus werd gekozen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten